Diyeceksiniz ki kafiyeli oluşu bir yana, ne alaka! Alakası çok!
Okursanız izah edeceğim.
24 Haziran seçimlerinde seçmen, yani vatandaş kitlesi, özellikle AK Partililere bir mesaj verdi, dedi ki; “Ey başkanlar, ey vekiller, ey teşkilat başkanları… Akıllı olun ve ayağınızı denk alın! Biz oyu size değil, sayın Tayyip Bey’e veriyoruz.”
Bu iki iki dahanın dört ettiği kadar açık ve net gerçek.
Ancak yereldekilerin kulaklarına pamuk tıkalı. Bağımsız koysalar, partiden güç alarak değil, kendi olmayan cesaretlerini ortaya koysalar, kapının önüne bile koymazlar inanın!
Yatıp kalkıp sayın Başkan’a dua etsinler!
Sizler… Başkan sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın ceketi ile seçiliyorsunuz. Tek kelimeyle özetlersem… Haa, dürüstlüğü, kendi yeteneği-başarısı, özgüveni ve ortaya koyduğu hizmetleri ile halkın gönlünde taht kuranlar yazımızın dışında. Onları tenzih ediyorum. Sayıları da parmakla gösterilecek kadar az!
Reçete yazıldı, bazı eczanelerde ilacı yok. Reçeteyi kim yazıyor, sayın Erdoğan! “Kullanın, iyi olun, size inananlara, güvenenlere de faydalı olun!” diyerek. Ama başkanların, siyasilerin faydası kendilerine, yakınlarına, çevresine.
Tedavi neticeyi değiştirmiyor, hastalık arttıkça artıyor, vücudun en ücra köşesine kadar yayılıyor. Reçeteyi yazan yalnız, ama güçlü. Bereket versin partiyi ayakta tutuyor. Lakin tedaviye muhtaç olan kimseler, sorunlar ilaç kullanılmaması yüzünden iyileşme yaşanmıyor.
*
Gerçi okurlarımdan gelen yorumlar ortaktı. “İkisi de tek kullanımlık, işi bitince çöpe atılır!”
İnsanoğlunun geninde mi var, yapısında mı gizli, bilinmez. Özellikle siyasiler, başkanlar, adam satmayı, adam kullanmayı, peçete gibi işi bittikten sonra kaldırıp çöpe atmayı çok iyi biliyorlar.
Belediye başkanı olur bunlar, teşkilat başkanı olur bunlar, milletvekili olur bunlar, etiketi zengin ve kariyeri güçlü siyasiler olur bunlar, fark etmiyor. Bu tür insanlar yangına körükle giderler de elini ateşe tutmazlar, maşa kullanırlar daima. Ben yanmayın, onlar yansın diye.
*
Çıkarları uğruna, gelecekleri uğruna, siyasi ikballeri uğruna, silerler bir tarafını, işleri bittikten sonra kaldırıp çöpe atarlar seni. Zaten yeteri kadar kullanıldın, farkındaydın ya da değildin.
Ama siyasi istikbalin için bile bile sesini çıkartmadın, peçete gibi kullanılmaya rıza gösterdin. Ne iraden vardı, ne onurun!
Peçetenin de bir bedeli varken, sizler bedelsiz gideceksiniz be birader!