Ekonomik nedenler sadece piyasayı değil, belediyeleri de vurdu. Hem de onikiden. O bakımdan, belediyelerin hizmet üretme, vatandaşı memnun etme, verilen sözleri –vaadleri vaktinde yerine getirme gibi lüksü kalmadı. Çoğunun eli kolu bağlı. Yarım kalan projeleri, yatırımları dahi hayata geçirme sıkıntısı çekerken, bir yandan da borçları faizi ile birlikte ödeme telaşındalar ki, bu da başkanları hem huzursuz ve tedirgin ediyor, hem de hizmet üretme ve çalışma aşkını-şevkini kırıyor.
Çevrenize baktığınız zaman ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Bazı belediye başkanları tasarrufa yöneldiler.
Bazı belediye başkanları borcu borçla kapatmak içini bankalardan kredi kullanabilmek için meclisten onaya çıkarttılar.
Bazı belediye başkanları elaman çıkartmayı bile göze aldılar.
Bazı belediye başkanları, ekonomik krizin önüne geçmek, yatırımları-projeleri tamamlayabilmek adına kaynak arayışına girdiler.
Bazı belediye başkanları da vaadleri, projeleri ihtiyaçlara göre revize etme yoluna gittiler.
*
Bütün bunlara rağmen, ki gerçekle yüzleşmek gerekirse, şu dar boğazda, bazı belediye başkanları acaba seçildiklerine, aday olduklarına pişmanlar mı diye bir sordu sorsam, her ne kadar içlerinden ‘hayır, olur mu öyle şey!’ deseler de, yeniden o koltukta oldukları için, bir şey yapamama adına verdikleri sözleri yerine getiremedikleri için pişman olanlar var desem, siz de soracaksınız, ‘kim bunlar, kim bunlar!’
Onu da siz bulun artık, her şeyi benden beklemeyin!