Şok dediysem, şoka giren milletvekillerini kast ediyorum.
Ani ve baskın seçim takvimi ile birlikte şok’a girdiklerine emin olduğum, inandığım, kanaat getirdiğim siyasiler, Keşke 1,5 yıl daha milletvekili olarak kalsaydık, ne güzelde alışmıştık. Gel keyfim gel diyorduk, keyif çatıyorduk. Şimdi bu seçimin sırası mıydı?” diyeceklerdir emin olun!
Dilleri söylemese de içlerinden geçiriyorlardır. Çünkü bu kadar erkenini beklemiyorlardı. Gitti 1,5 senelik maaş.
Yoksa çıkıp da açık açık seçime karşı çıkmak, hangi babayiğidin haddi, karı…
REİS ne yapar adamı?
*
Aha iki ay sonra milletvekillikleri bitecek. Belki bir daha ömürlerinde göremeyecekler, hayal etseler bile hayal deryasında yüzseler bile, rüya aleminde yaşasalar bile, bir daha zor, mümkün değil. Seçim biter, artık sıradan vatandaşsın. Dün etrafında pervane olanlar, ‘sayın vekilim…’ diyen yalaka takımı, bakmışsın çevrenizden uçup gitmiş, kaybolmuşlar.
Sizin yerinize gelenlerin yanında saf tutmuşlar.
Nankör püsükler!
Eee, sistem böyle, gelen ağam, giden paşam…
“Gidene güle güle, gelene hoş geldin, sefalar getirdin. Hayırlı olsun. Size layıktı, hakkınızdı” derken belki size göz bile kırpıp, nanik de yapabilirler.
*
Şoktan kurtulmak zor. Ee, kolay değil yani. 3,5 yıl yan gelip yatacaksın, protokollerde bulunmaktan, kurdela kesmekten, açılışlara katılmaktan, iki kelam etmekten başka işin-gücün olmayacak, eh, ballı lokma tatlısı ve emeklilik de kıyak yani.
Şoka onlar girmesin de ben mi gireyim? Şoklu dondurmayı süresi sonrası yiyebilirsin. Ama şoka girmiş, şoktan kurtulamamış siyasetçiden adama hayır da gelmez.
Şoka girenler, şoktan kurtulamayanlar…
Dondurma olsa zemheri ayında temmuz güneşi görmüş gibi eriyiverir valla!!!
Vah, vah! Yazık!!