Artık bu şehirde, herkes, yaşı ve işi ne olursa olsun her kesimden insan, bu kentin temel sorununun ulaşım olduğunu öğrendi, kanıksadı, ezberledi. Zaten işe başlayan belediye başkanları da, plan ve projeleri arasında ilkin trafik ve ulaşım sorununu ilk sıraya yerleştirince, vatandaş da beklemeye başladı.
Bir kere, bu şehirde dolmuş sayısı fazla. Kentin yolları belli. Alternatif yollar üretilmedikçe, park sorununa radikal çözümler getirilmedikçe, kim gelirse gelsin, bu sorun her geçen gün daha da kronikleşecek, kangrene çevrilecek.
Yolunu ve yönünü batıya çevirmeyen, komşu illerle irtibatı olmayan yerel yöneticiler, artık kafalarına dank etmiş olmalı ki, 3 dolmuş bir halka otobüsü uygulamasına geçme kararı aldılar, alacaklar ve yakın zamanda da uygulamaya koyacaklar.
Ya yaparsınız, ya anlaşırsınız, ya da sizi şehre sokmam!
Söylenen bu. Bir nevi aba altından sopa göstermek…
Ve oluşacak havuz, radikal çözümün bir parçası olacak. Ha, birileri “Biz havuzdan falan anlamayız, üstelik yüzme de bilmiyoruz!” deyip yan çizecekse, ki çiziyorsa, bedelini de ödemek zorunda.
Söylenen bu…
*
Bir radikal, kesin çözüm bulunacak. Denetimli halk veya belediye otobüsleri kentin toplu taşımacılık görevini yürütecek. Artık bundan kaçınmak kente daha fazla zarar vermek demektir. Yolcular her gün işkence görüyor, her gün çile çekiyor.
Büyükşehir bu meseleyi ya çözdü ya çözecek, başka yolu yok.
Bir de şu, özellikle halk otobüslerini her geçen gün daha da mağdur eden, artık keyfi biniş ve gezmeleri içeren 65 yaş ve emeklilere olayı da somut bir kararla nihai çözüme bağlanmalı.
Bir ekmek için, ya da şehir turu için günlerce otobüsleri kullanan 65 yaş ve üzerindekiler, toplu taşıma için sadece halk otobüslerini değil, dolmuşları da kapsamalı.
Madem sorun ortak, madem sorun bu kente hizmet, halk otobüslerinin suçu, günahı ne?