Açık konuşmak gerekirse, esnaf zorda, esnaf daralmış ve bunalmış vaziyette. Kimse getirip borcunu ödemediği gibi, borçlu olduğu dükkanın, iş yerinin önünden geçmemek için kaldırım bile değiştiriyor iken, halinden memnun olana rastlayamıyorsunuz.
Kimisi küçülüyor, kimisi işi bozuğa gittiği için kapatmak zorunda kalıyor, kimisi de, bereket versin kira vermiyor, işyeri kendinin, kaderine razı bekliyor.
Bir müşteri gelir de alış-veriş yapar mı diye?
Oysa müşterinin geldiği yok! Vatandaş, ki bu kitlenin önemli bir kısmını oluşturan memur ve işçi kesimi, bankalara çalışırken, alış-veriş yapmaya ne zamanı, ne de maddi imkanları el veriyor.
*
İnanmıyorsanız Trabzon Bulvarı üzerinde şöyle bir gezintiye çıkın. Göreceksiniz ki, kiralık ya da çok sayıda kapanmış, kapısına kilit vurmuş dükkan varken, beklenen ekonomik istikrar da gelmekte gecikince, zaten daralan, sıkışan piyasada para da olmayınca, kimse kimseye borcunu da ödemek istemeyince, esnaf zor durumda kaldı.
Bu bulvar üzerindeki kiralar ateş pahası. İşyeri sahipleri bu kiraları kaldıramadılar. Dedim ya, kira sorunu olmayanlar da lütfen, can çekişerek ayakta durmaya çalışsa da, vergilerini dahi ödemekte sorun yaşıyor.
Suriyeli mültecilerin gelmesinden sonra, zaten şehirde işyeri bulmak, kiralık ev tutabilmek neredeyse imkansız hale geldi. Vatandaş da fırsatı maşallah iyi değerlendiriyor, kiralar başını aldı gitti, bir artı bir evi olan dahi 500 liradan uçuyor.
Allah fırsat vermeye!