Hafta sonu yine. Hava kapalı ve sıkıcı. Yağmur mu gelecek, kar mı bellisiz iken, şimdi tutup size ciddi yazı versem, büsbütün canınız sıkılacak.
En iyisi bir fıkra ile hem günü kurtaralım, hem de sizi biraz tebessüm ettirelim.
*
Postanede çalışan memurlar, yılbaşı günü Noel Baba’ya yazılmış bir mektuba rastlarlar. Tabi Noel Baba diye birisi olmadığı için, mektubu kendileri açıp okurlar.
Mektupta şöyle yazıyordur; “Sevgili Noel Baba, ben 10 yaşında bir çocuğum. Hiç kimsem yok. Yetimhanede büyüdüm ve burada kalıyorum. Diğer arkadaşlarıma birçok hediyeler geldi ama bana hiç hediye getiren, gönderen olmadı. Senden üç şey istiyorum!”
Mektupta genç adamın isteği şunlar olur;
“Bana bir kalem, bir kalem kutusu, bir de ayakkabı gönderirsen sevinirim.”
Postanede çalışan memurlar mektubu okuyunca çocuğa çok acırlar, kimsesiz genci memnun ve mutlu etmek için, Noel Baba’ya olan inancını sarsmamak için kendi aralarında para toplayıp, hediyeleri de kendileri almaya karar verirler.
Kaleme ve ayakkabıyı alırlar, fakat paraları yetmediği için, belki de unuttuklarından kalem kutusunu alamazlar ve gönderemezler.
Aradan kısa bir süre geçince, hediyeleri gönderdikleri gençten bir mektup alırlar. Mektupta şunlar yazılı; “Sevgili Noel baba, gönderdiğin hediyeleri aldım, beni çok memnun ettin. Gönderdiğin hediyelerden birisi gelmemiş, onu da herhalde postanedeki şerefsizler almıştır”